धुयास्वां सायमि

Description

न्हापां :- ल्वापु (बाखं ) , धर्मोदय , ३/३१ ने.सं.१०७०

सफू पिदंगु :- (1).न्याफोस्वां (बाखं),ने.सं.१०७०, (२).त्रिवेणी (प्याखं),ने.सं.१०७२, (३).मूस्वां (चिबाखं),ने.सं.१०७४ , (४). मिसा (उपन्यास ) ने.सं.१०७४ ,श्रेष्ठ सिरपा:ला:गु ,(५).ब्वाला (बाखं ),ने.सं.१०७४ ,(६). ह्याउँ निभाल (प्याखं) , ने.सं.१०७६ ,(७).मतिना (उपन्यास ) , ने.सं.१०७७ , (८).पासा (उपन्यास ) ने.सं.१०७८ , श्रेष्ठ सिरपा:ला:गु (९).गंकी (उपन्यास) , ने.सं.१०७८ ,(१०). पल्पसा उपन्यास ) ,ने.सं.१०७९ , (११).मय्जु (उपन्यास) , ने.सं.१०८६ , (१२).फिस:या लिस:(उपन्यास) ,ने.सं.१०८६ , (१३).माखा (उपन्यास),ने.सं.१०८९ , (१४).जि भ्वातिंजि सत:(उपन्यास) ,ने.सं.११०० ,(१५).अगति (उपन्यास) ,ने.सं.११०२ ,(१६).निभा:(उपन्यास),ने.सं.११०५ , (१७).मंगा (उपन्यास),बि.सं.२०४७ ,(१८).धूस्वांया कविता ,ने.सं.१११६

सम्पादन सफू :- वेँ ,ने.सं.१०७१ (नापं )

सिरपा: :- श्रेष्ठ सिरपा: ने.सं.१०७४ ,१०७८

उपाधि :- (१).साहित्य सुता , ने.सं.१०९५ ,(२).भाषा थुवा:ने.सं.१११८

विभूषण :- प्रबल गोरखा दक्षिण बाहु (प्यंगूगु)

ज्या :- ब्वंकेज्या , प्राज्ञ-नेपाल राजकीय प्रज्ञाप्रतिष्ठानया सदस्य (वि.सं.२०५१-२०५६ ) भारतय् नेपालया सांस्कृतिक सहचारी , गंकी वसुन्धरा पुरस्कारया स्वनामि ।

म्हसिका :- दकले न्हापां व दकले अप्पो (१४ गू ) उपन्यास च्वयादिइम्ह उपन्यासकार । थ्वाय्क:या उपन्यासय समकालिन समजया यथार्थ किपा व नेवाः मिसाया अहं व्यक्तित्व बां लू  । थ्वयकलं कविता ,बाखं , व प्याखं नं च्वयादिइ । थ्वयकलं उपन्यास च्वमिपिन्त बिइगु ”गंकी वसुन्धरा पुरस्कार ‘ नं स्वनादिइगु दु ।