Description
बौ :- द्रव्यधर तुलाधर । मां :- ज्ञानलक्ष्मी तुलाधर । थः :- केहें मोतिलक्ष्मी उपासिका
ब्वं :- संस्कृत व हिन्दी । च्व–भाय् :- नेपालभाषा, नेपाली व हिन्दी
च्व :- कविता, मे, खण्डकाव्य, महाकाव्य, बाखं, तःबाखं, छधाःप्याखं, प्याखं, निबन्ध, व्याकरण, अनुवाद व समालोचना ।
न्हापां :- बुद्धोपासकया पापदेशना (कविता), बुद्ध धम्र्म १÷२–३, बुं.सं. २४७०
सफू (पिदंगु) :- ‘हृदय’ नामं
(१). पद्य–निकुञ्ज (कविता), ने. सं. १०५३ (२). हृदय–कुसुम (कविता), ने. सं. १०५३ (३). हृदय– कथा (कविता), ने. सं. १०६७ (४). खुपु बाखंचा, ने. सं. १०६७ (५). गौतम बुद्ध (पद्य), ने. सं. १०६७ (६). झीमचा (मचा साहित्य), ने. सं. १०६७ (७). ह्वनागा (विविध), ने. सं. १०६८ (८). झीमचा निगूगु (मचा साहित्य), ने. सं. १०६८ (९). वभ्रुवाहन (खण्डकाव्य), ने. सं. १०६९ (१०). न्हूगु स्वां (कविता), ने. सं. १०६९ (११). अन्तर–ध्वनि (कविता), ने. सं. १०६९ (१२). सुगत–सौरभ (महाकाव्य), ने. सं. १०६९ (१३). याकःमिया चा (कविता), ने. सं. १०७०
ने. सं. १०७१ या प्रजातन्त्रलिपा चित्तधर ‘हृदय’ नाम
(१४). नेपाल भाषा गय् च्वय्गु (व्याकरण), ने. सं. १०७२ (१५). झीगु साहित्य (इतिहासया ज्वलं), ने. सं. १०७४ (१६). मञ्जुश्रीयात नेपालया बुखँ (पथ), ने. सं. १०७६ (१७). चीन लुमनाः (कविता), ने. सं. १०७७ (१८). थायभु (बाखं), ने. सं. १०७८ (१९). देगः (कविता) अँग्रेजी नं दुगु, ने. सं. १०७९ (२०). बुद्ध वचनामृत व नेपालयां बौद्ध दृष्टिकोण, ने. सं. १०८१ (२१). महाचीने नेपाल संस्कृति (यात्रा), ने. सं. १०८४ (२२). मिं मनःपौ (तःबाखं), ने. सं. १०८८ (२३). थ्व नं जिमि वैत (शोक काव्य), ने. सं. १०८८ (२४). डायरी (बाख), ने. सं. १०९० (२५). नेपाल संस्कृति (निबन्ध), ने. सं. १०९२ (२६). छुं मे, ने. सं. १०९३ (२७). नेपाल संगीत, ने. सं. १०९३, ठाकुरलाल मानन्धर पाखें अंग्रजी अनुवाद (२८). झीगु साहित्यया तँसा, ने. सं. १०९४,
मरणोपरान्त पिदंगु
(२९). हृदयया झंकार (मे), ने. सं. ११०६, सम्पादक फणीन्द्ररत्न वज्राचार्य (३०). चित्तया चिन्तना–हृदयया रचना (थीथी विधा), ने. सं. ११०७, सम्पादक फणीन्द्ररत्न वज्राचार्य
सफू (पिमदंनिगु) :-
(१). विश्वन्तर (प्याखं) ने. सं. १०६० (२). प्रेमकुसुम (प्याखं) ने. सं. १०६० (३). कवीरकुमार (प्याखं) ने. सं. १०६६ (४). कवि गुथि (छधाःप्याखं) (५). शुद्धोदन सिद्र्धार्थ संवाद (६). जिगु जातः, ने. सं. १०८०
सम्पादन–पत्रिका :-
(१). नेपाल ऋतुपौ, ने. सं. १०७२–१०७६ (२). झी लय्पौया अन्तरंग सम्पादक
सम्पादक–सफू :-
(१). योग–सुधा (कविता) ने. सं. १०७१, कवि योगवीरसिं (२). नेपालभाषा अन्त्याक्षरी, ने. सं. १०७९ (३). धर्मादित्य धर्माचार्य व नेपाल भाषा व थ्वया साहित्य, ने. सं. १०८४ (४). सिद्धिदास थःगु मिखाय् व शियविलासया बाखं, ने. सं. १०८७ (५). नेपाल भाषा साहित्यया जातः, ने. सं. १०९१
भाय्हिला :- १. स्वपु सत्रु (स्वम्हय् छम्ह), ने. सं. १०७८
जेल–यात्रा :- ने. सं. १०६१–१०६५
पदक :- श्री ५ महेन्द्र शुभराज्याभिषेक पदक, २०१३
उपाधि :- (१). श्री ५ महेन्द्रपाखें कविकेशरी उपाधि, वि. सं. २०१३ (२). च्वसापासापाखें साहित्यशिरोमणि उपाधि, ने. सं. १०७६
हना :- (१). च्वसापासापाखें स्वर्णजयन्ती, ने. सं. १०७५ (२). पल्पसा साहित्य ख्यःपाखें ७० दँ बुदिं, ने. सं. १०९७
विशेष योगदान :-
ने. सं. १०७१ स नेपालभाषा प्रेमीपिं मुनाः नेपालभाषा परिषदया स्थापना ।
ने. सं. १०९५ स थः चवनाच्वंगु न्यत तुंछेँया छेँ वय्कःया केहेंमय्जु मोतिलक्ष्मी उपासिका म्वानाच्वंतले तयातयेगु यानाः नेपमल भाषा परिषदयात दान ।
ज्या :- नेपालभाषाया सेवा
नेपालभाषा परिषदया संस्थापक सदस्य, परिषदया सचिव ( ने. सं. १०७१–१०७५) अध्यक्ष ( ने. सं. १०७५–१०८०), हानं सचिव ( ने. सं. १०८०–१०९५) उपाध्यक्ष, ( ने. सं. १०९५–१०९९) संरक्षक ( ने. सं. १०९९–११०२) । धर्मोदय सभाया उपाध्यक्ष, श्री ५ त्रिधुवन स्मारक समितिया उपाध्यक्ष, चीन सांस्कृतिक परिषद्या उपाध्यक्ष । कलकत्ता नेपालभाषा साहित्य गोष्ठीया संस्थापक । मदन पुरस्कार गुठीया सदस्य ।
म्हसिइका :- सरस्वतीया वरदपुत्र । दकले न्हापां निबन्ध ( ने. सं. १०४५), बाखं ( ने. सं. १०४८), महाकाव्य ( ने. सं. १०६५), छधाःप्याखं ( ने. सं. १०६८), च्वयादिइम्ह व खण्डकाव्य ( ने. सं. १०६९), बाखं सफू ( ने. सं. १०६७), नेपालभाषा साहित्यया इतिहास ज्वलं ( ने. सं. १०७४), न्हापां पिकयादिइम्ह । नेपालभाषा साहित्य व संत्कृतिनिंतिं तन मन धन पानाः सेवा यानादिइम्ह यक्वं च्वमिपिनि पे्ररणाया स्रोत ।
म्हसिका धल:
नेपालभाषा आकादेमि
Reviews
There are no reviews yet.